Η αλήθεια είναι πως ο Θεμιστοκλής και ο Ευρυβιάδης τα βρήκαν στο να αντισταθούν στον Ξέρξη, αρνούμενοι να του παραχωρήσουν «Γη και Υδωρ». Προτίμησαν να δουν την αγαπημένη τους.........
πόλη, την Αθήνα, να καίγεται παρά να υποταχθούν άνευ όρων στον ξένο κατακτητή. Αν τον Ευρυβιάδη τον έλεγαν Καρατζαφεριάδη, θα προσπαθούσε να πείσει τον Θεμιστοκλή να τα βρουν οι δυο τους για να περισώσουν «το βιός τους», παραχωρώντας την ελευθερία τους στον Ξέρξη. Ευτυχώς την εποχή εκείνη δεν υπήρχαν Κοτσαμπάσηδες, ούτε Γερμανοτσολιάδες αλλά μόνο μεμονωμένοι Εφιάλτες, γιατί η κυρίαρχη αντίληψη ήταν: «Οποιος αγαπάει τη ζωή του και την περιουσία του περισσότερο απ’ την ελευθερία του, του αξίζει να είναι δούλος».
Η προσπάθεια διαστρέβλωσης της ιστορίας, από εκείνους, που καμώνονται πως την υπερασπίζονται, είναι κι αυτή ένα δείγμα της κατάντιας της πολιτικής στη χώρα μας. Αντί να ενθουσιάσουν και να κινητοποιήσουν το λαό μας λέγοντάς του την αλήθεια, αντί να του πουν ότι είμαστε σε πόλεμο και ότι στον πόλεμο ισχύει το «ο νικητής επιβάλει στον ηττημένο τη βούλησή του», του βάζουν οι ίδιοι το σουγιά στο λαιμό, απαιτώντας από τον ελληνικό λαό, να δεχτεί να γίνει δούλος για να μη χάσει το τζιπ του, το κινητό του, το iPad του κι εκείνοι την καρέκλα του ηγεμόνα-πραίτορα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου