Συνεχίζοντας τις συνομιλίες μου με τις μεγάλες μορφές του εκδοτικού κατεστημένου -ώστε να καταλάβω τι δεν πρέπει να κάνει κάποιος που θέλει να ασχοληθεί με τον Τύπο-, συνάντησα στο γραφείο του ένα από τα μεγαλύτερα είδωλά μου: τον Γιώργο Μπόμπολα. Πιτσιρίκος: Κύριε Μπόμπολα, θα προσπαθήσω να ξεπεράσω το δέος που νιώθω εγώ, ένας απλός ανθρωπάκος, μπροστά σε έναν εθνικό ευεργέτη σαν κι εσάς, και θα σας ρωτήσω ευθέως αν είναι αλήθεια πως γίνατε έξαλλος όταν διαπιστώσατε πως στο δεύτερο τεύχος του Unfollow υπάρχει πολυσέλιδο αφιέρωμα στον Σταύρο Ψυχάρη και όχι σε εσάς, ενώ η ψυχή σας πλημμύρισε από φθόνο και νιώσατε πολύ δευτεράντζα επειδή πιστεύετε πως ένα αφιέρωμα του Unfollow στο κολοσσιαίο πρόσωπό σας θα μπορούσε να σας χαρίσει τον τίτλο του «Βασιλιά των σκουπιδιών» και να πάρετε –με τις κατασκευαστικές εταιρίες σας που αποτελούν εθνική περιουσία- όλα τα δημόσια έργα στην Ελλάδα, αφού έχει προηγηθεί η δήλωσή σας πως, αν είχατε σκεφτεί εσείς να εκδώσετε το Unfollow, θα καταφέρνατε να πάρετε τα δημόσια έργα όλου του πλανήτη, από τη Γη του Πυρός ως την Κερατέα;
Γιώργος Μπόμπολας: Ναι.
Πιτσιρίκος: Σας ευχαριστώ πολύ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου